Luuc van Opzeeland is Europees kampioen in de olympische iQFoil-windsurfklasse. De olympisch bronzenmedaillewinnaar van Parijs 2024 sloot in het Siciliaanse Sferracavallo een lange periode van twee blessureperiodes af met een ijzersterke week. Op de beslissende dag wist de windsurfer van WSC Aalsmeer drie racers op rij te winnen in de allesbeslissende Medal Series en pakt de Europese titel.
Luuc van Opzeeland
Dag voor dag naar goud
Van Opzeeland reisde naar het EK af zonder al te veel verwachtingen. Het toernooi moest vooral duidelijk maken voor de Team Allianz windsurfer, hoe het stond met het wedstrijdritme en explosiviteit na maanden revalideren.
„Eerlijk gezegd had ik dit niet verwacht,” zegt Van Opzeeland in een telefonische toelichting. „Vooraf hadden we afgesproken het echt dag voor dag te bekijken, en dat heeft verrassend goed uitgepakt.”
Op de vraag of het ontbreken van uitgesproken ambities vooraf juist een voordeel was, is hij nuchter. Hij had zelf het gevoel nog wat snelheid tekort te komen. “Conditioneel was ik topfit, omdat ik in mijn herstelperiode honderden kilometers heb gefietst om fit te blijven. Maar met 89 kilo ben ik eigenlijk nog iets te licht voor deze klasse. Fysiek heeft dat werk zich wel uitbetaald, maar qua pure snelheid is er nog winst te boeken.”
Technische week in Siciliaanse omstandigheden
De omstandigheden in Sferracavallo vroegen het uiterste van de vloot: koud, weinig wind, lange golven en veel nadruk op techniek. Precies daar kon Van Opzeeland het verschil maken.
„Het was een hele lastige week, en dat speelde mij in de kaart,” legt hij uit. “Ik voelde me technisch heel goed. In die korte races – zeker op de laatste dag – is het dan cruciaal dat je vlijmscherp start. Vlak voor de laatste races had ik echt het gevoel dat ik in de zone zat. Ik dacht: ik moet het nu gewoon doen, drie races achter elkaar winnen. Het voelde goed en het klopte allemaal.”
In de Medal Series plaatste Van Opzeeland zich via de halve finale voor de grote finale met de nummers 1 en 2 uit het klassement, die al met een ‘matchpoint’ voorsprong begonnen.
Zelf startte hij zonder voorsprong en móést hij de eerste finalerace winnen om in de titelstrijd te blijven. Dat deed hij, waarna Van Opzeeland ook de tweede – ultieme – finalerace naar zich toetrok. Extra glans kreeg de titel doordat hij het opnam tegen niet de minste concurrenten: onder anderen Andy Brown (GBR) de huidige wereldkampioen.
Sara Wennekes achtste
Sara Wennekes kijkt met gemengde gevoelens terug op het EK. Ze was “superblij” dat ze een paar dagen met de top-drie-hesjes mocht rondvaren, maar een mindere derde dag zorgde ervoor dat ze terugzakte naar de achtste plek in het klassement. In de Medal Series was ze erop gebrand om terug te knokken. Volgens haar ging het daar mis door een fout van de jury, waardoor zij werd benadeeld en niet vanuit de kwartfinale kon doorstromen naar de halve finale. Dat voelde zuur, zegt ze, juist omdat ze er goed voorlag en zich sterk genoeg voelde om om de medailles mee te doen.
Toch kan Wennekes relativeren. Een achtste plaats is nog altijd een prima resultaat en past bovendien in de lijn van dit seizoen, waarin ze bijna alle grote wedstrijden als achtste afsloot. Ze hoopt dan ook dat er geen sprake is van een “achtste plek-vloek”, maar ziet het vooral als iets wat ze volgend jaar wil doorbreken met een klassering in de top drie. Al met al is ze tevreden dat ze tot de wereldtop behoort en het gevecht met de beste vrouwen kan aangaan. Er is, benadrukt ze, altijd ruimte voor verbetering, dus haar blik blijft vooruit gericht.
Website evenement: https://www.iqfoilclassofficial.org/
